کد مطلب:62594 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:173
امام علی (ع ) آن گاه كه به مالك اشتر دستور ارزشیابی از كارگزاران حكومت می دهد، بر فراگیر بودن آن تأكید كرده و می فرماید: لاتدع أن یكون لك عیون... فیثبتون بلأ كل ذی بلأ منهم؛[1] باید بازرسانی داشته باشی... تا تلاش همه تلاش كنندگان را ثبت كنند. آن حضرت، خود نیز همه كارگزاران خویش را مورد ارزشیابی قرار می داد و میان آن ها تفاوتی قائل نمی شد، و افراد خاص و اصحاب نزدیك آن حضرت نیز، مثل كمیل بن زیاد نخعی از این قاعده مستثنا نبودند.[2] .
از دیگر ویژگی های نظام ارزشیابی مطلوب، جامعیت و فراگیر بودن آن است. نظام ارزشیابی باید همه افراد سازمان را در بر گیرد، و همه كاركنان، سرپرستان و مدیران و مسئولان سازمان مورد ارزیابی دقیق قرار گیرند. وجود این ویژگی، نظام ارزشیابی را كار آمد تر كرده و كاهش مقاومت كاركنان در برابر ارزشیابی را به دنبال خواهد داشت؛زیرا اگر كاركنان سازمان احساس كنند كه ارزشیابی در مورد همه افراد سازمان اعمال می شود، تبعیضی در بین نیست و بین اعضا تفاوت گذاشته نمی شود، نه تنها در مقابل ارزیابی از خود مقاومتی نشان نمی دهند، بلكه از آن استقبال می كنند.